Week 7 & 8: Athene

Hallo lieve mensen!

Hier eindelijk weer eens een blog. Het zijn volgens mij al weer 2 weken geleden dat ik een blog geschreven heb. De dagen gaan hier ook zo snel waardoor ik soms de dagen helemaal vergeet.

We zijn inmiddels al twee weken hier in Athene. Het was echt weer even schakelen van het mooie, groene en rustige Lesvos naar het drukke en rumoerige stadsleven in Athene. We verblijven in het Mercy Center. Dit is een centrum met veel verschillende projecten: een huis met een rehabilitatie programma voor drank- en/of drugsverslaafden, voedsel- en kledingbank, evangelisatie avonden en uitreiken naar de daklozen, drugsverslaafden en de vele vluchtelingen. Elias die het Mercy Center opgericht heeft 34 jaar geleden, doet dit werk fulltime en krijgt daar ook voor betaald. Zijn vrouw doet het werk vrijwillig en ondersteund Elias in alles. Verder krijgen ze hulp van de mensen die in het rehabilitatie programma zitten en in het Mercy Center wonen. Ook wij helpen Elias op dit moment met zijn bediening, waarin wij soms ook onze eigen bijdrage mogen hebben. 

Zo hebben wij als team ons drama mogen opvoeren in een dienst voor de daklozen. Ik heb in deze dienst ook mijn getuigenis mogen delen. Het was super spannend maar ook echt heel gaaf omdat er echt een paar mensen geraakt door waren. Aan het eind van de dienst deed Elias een oproep: hij vroeg mensen naar voren te komen die geloofden dat Jezus ook voor hen aan het kruis is gestorven en Jezus dus aan wilde nemen als hun Heer. Er kwamen zeven mensen naar voren!!!

Op de dinsdagavonden gaan we naar een plein waar vluchtelingen verzamelen. Hier delen we warme maaltijden, thee en kleding voor kinderen uit. Ook is hier ruimte voor een clows skit. De vorige keer waren er maar een paar kinderen en veel oudere mensen die er net zo hard van genoten. Later hebben we nog ballonnen gevouwen en geposeerd voor honderden foto's. We konden hier als team echt een stukje vreugde in de levens van deze mensen brengen. Iedereen vond het jammer dat we weer weg moesten. 

Op donderdagavonden gaan we mee naar een park waar drugsverslaafden samenkomen. Hier hebben we thee en croissantjes uitgedeeld en met de mensen gesproken. Het was een mooie ervaring om midden in de duisternis (letterlijk en figuurlijk) een licht te kunnen zijn. Er liepen vele magere mensen rond die raar uit hun ogen keken; heel leeg. Het was mooi om met ze te spreken. Juist deze mensen hebben Jezus nodig; de goede boodschap van hoop. 

Zoals jullie kunnen lezen, zijn we vooral in de avonden bezig. Dit zijn de uren waarin onze doelgroepen te bereiken zijn. Overdag zijn we veel bezig met voorbereidingen voor de dingen die we doen, schoonmaken, boodschappen doen, voorbeden en worship. Het zijn volle dagen, maar zeker de moeite waard. Ik geniet van alles wat we doen ook al is het soms wat spannend of buiten mijn comfort zone. Ik zie elke dag dat God aan het werk is en mij dingen wil laten zien van wie Hij is.

Liefdevolle en warme groet!