De eerste week op Lesbos is al weer voorbij. Het gaat zo ongelooflijk snel! We draaien dan ook schiften/diensten van 8 uur per dag wat maakt dat de tijd super snel gaat. Maandag hadden we nog vrij en in de avond hadden we een informatie bijeenkomst met nog een ander YWAM team uit Amerika. We kregen informatie over de vluchtelingenstroom, welke kampen er op Lesbos zijn, wat de werkzaamheden zijn en welke organisaties er betrokken zijn. Verder kregen we ook instructies over hoe te handelen als je aan het helpen bent (als vrouw kun je geen man aanspreken, kleding voorschrift, niet zomaar het evangelie delen alleen als daar ruimte voor is, etc).

Dinsdag en woensdag hadden wij de nachtshift in Moria. Dit is een kamp in een voormalige gevangenis waar de vluchtelingen vanuit andere kampen aankomen om zich te laten registreren. Moria is een heel groot kamp. Onze plek was het familycamp. Hier mogen alleen families, gehandicapten en jongeren onder de 18 jaar. Het is een afgesloten gedeelte afgezet met den metershoog hek met prikkeldraad. Iedereen die binnen de poort horen, krijgen een bandje zodat de poortwachter weet wie er naar binnen mogen. De eerste nacht was heel rustig en hebben we vooral op wacht gestaan bij de poort en overal het afval opgeraapt. In de ochtend hebben we de vluchtelingen gewekt rond 7:30 omdat ze om 8:00 in de rij moesten staan om zich te laten registeren. Twee van ons zijn om 5:30 al begonnen in de theetent met het warmen van water voor de mierzoete thee. Onze dienst was van 01:00 uur tot 09:15 uur. 

In de nacht van woensdag op donderdag was het wat drukker: er waren 3 boten aangekomen dus ongeveer 150 vluchtelingen zouden onze kant opkomen. Er waren 4 boten vertrokken, maar 1 boot was 8 km uit de Turkse kust omgeslagen. We weten niet wat er met hen gebeurt is. Hopelijk heeft de kustwacht de mensen uit het water kunnen halen. Toen we het hier over hadden en iemand zei dat het wel goed is dat de meeste vluchtelingen een zwemvest aan hebben vertelde iemand dat er in Turkije een fabriek is die nep-zwemvesten maakt. Dus als je met zo'n vest aan in het water valt, je alsnog zinkt. Dit ging echt mijn pet te boven. Echt bizar dat iemand dat bedenkt en ook uitvoert. Laatst hoorde ik dat deze fabriek opgespoord is en gesloten is. Gelukkig! Wij mochten de vluchtelingen welkom heten op Moria en de weg wijzen naar de tenten waar ze droge kleding, eten en drinken konden krijgen. Wanneer ze klaar waren, namen wij de gezinnen mee naar het familycamp waar ze nog een paar uurtjes konden slapen en uitrusten. Tot zover onze nachtdiensten.

We hebben vrijdag, zaterdag en zondag dayshiften gehad welke duurde van 09:00 uur tot 17:15 uur. Wanneer iedereen eruit is om 09:00 gaat de poort dicht tot 15:00 en tot die tijd moet er schoongemaakt en opgeruimd worden. Er zijn schoonmakers die helpen maar soms waren die er ook niet. Wanneer die er wel zijn hoeven wij alleen alles te desinfecteren. De keren dat ze er niet waren moesten wij alles doen. En soms was dat geen pretje: wc's die verstopt waren maar wel steeds in gebruikt zijn gebleven... Ach neus dicht en veel schoonmaakmiddel verzachtte het wel... Het lastige van de laatste dagen was dat het regende en ze de vluchtelingen dan niet zomaar naar buiten sturen. Hierdoor waren de kamers dus vaak nog bezet en moest je om ze heen schoonmaken. Ze waren altijd wel heel dankbaar en behulpzaam.

Na een week in Moria te hebben geholpen gaan we nu een nieuwe week in waar we ook in een nieuw kamp zullen gaan helpen: Sykaminia. We zullen daar sowieso een dag en twee avondshifts draaien. Ben benieuwd naar de nieuwe plek, de nieuwe mensen en nieuwe manier van werken.

Ik wens jullie veel goeds en warmte toe voor aankomende week!