Week 5: Amsterdam
Door: Esther
Blijf op de hoogte en volg Esther
01 November 2015 | Nederland, Heerde
Even een berichtje vooraf: deze week was anders dan de andere weken, ik heb veel meegemaakt dus ik denk dat deze blog vrij lang is :-P Pak er een lekkere bak koffie of thee bij, met een koekje of chocolaatje en ga er goed voor zitten...
Dan wens ik je een hele fijne tijd toe en succes met lezen :-D
Deze week was een mini outreach; we zijn deze week naar Amsterdam geweest! Jeugd met een Opdracht (JmeO) heeft ook een basis in Amsterdam. het gebouw waar ze in zitten heet: De Poort en staat tegenover Nemo en het Scheepvaartmuseum. Het is een heel groot oud gebouw met heeeeeel veeeeeeel trappen. De meiden sliepen op de bovenste verdieping (de derde) en hadden elke ochtend, middag en avond een flinke workout. En soms nog wel meer: We moesten onze deuren op slot doen en onze sleutel dan in een rek leggen bij de receptie beneden. Wanneer je dan met je vermoeide hoofd naar boven loopt om even wat uit je kamer te pakken en dan voor de deur van je kamer bedenkt dat je je sleutel vergeten bent, kun je weer helemaal naar beneden om vervolgens wéér naar boven te lopen. Gelukkig doe je dat maar 1 keer, want daarna heb ik de deur niet meer op slot gedaan. Ja... dit verhaal ging over mij :)
Het thema van deze week was evangeliseren wat zo zijn uitwerking had op de theorie en de praktische opdrachten. Ons lesrooster zag er deze week niet veel anders uit dan anders. We moesten nog steeds om 7 uur ontbijten alleen de invulling van het programma was anders. In de ochtenden hadden we les wat onderbroken werd door een pauze. En dan om 13:00 uur hadden we de lunch. In Amsterdam hadden ze een broodmaaltijd en in de avond een warme maaltijd. Dit was in het begin wel weer wennen aangezien een warme maaltijd toch net wat meer energie geeft, dus er werden flink meer boterhammen tussen de middag gegeten.
In de middaguren trokken we Amsterdam in met verschillende groepen. Iedere groep had een eigen vorm van evangeliseren. Op maandag ben ik met een whiteboard opstap gegaan. Daar schrijf je dan een stelling op en stap je daarmee op mensen af. Wij hadden deze keer bijvoorbeeld wat maakt jou gelukkig. Na het eerste gesprek ging mij "collega" even wat drinken kopen. Terwijl ik stond te wachten waren er drie mannen op een terrasje die erg geïnteresseerd waren in mijn whiteboard, dus ben ik bij hen gaan staan en heb ik de vraag aan hen gesteld. Toen ze daar antwoord op hadden gegeven zijn we in gesprek geraakt waarna ik het gesprek ook naar het geloof kon sturen. Ik denk dat ik zeker 20 tot 30 minuten met die mannen heb staan kletsen over hoe zij naar de wereld kijken en wat zij geloven. We hebben het niet alleen gehad over hen, ik mocht mijn verhaal ook delen. Ze waren nieuwsgierig naar hoe ik God dan ervaar en hadden veel vragen over hoe ik naar dingen keek. Ik vond het een bijzonder gesprek vooral omdat ik niet verwacht had dat ik alleen op mensen zou durven af te stappen (zeker niet wanneer er een dronken man bij was, deze ging na een tijdje vanzelf weg). Ik geloof ook echt dat God in dit gesprek duidelijk aanwezig was en mij hielp om vragen te beantwoorden en vragen te stellen om hen aan het denken te zetten.
Op dinsdag hadden we een prayerwalk: een gebedswandeling door Amsterdam geleid door iemand van De Poort. We gingen in tweetallen achter elkaar aanlopen en stopte op verschillende punten waar we uitleg kregen over de geschiedenis van die plek waarna we gebedspunten kregen. Als we dan naar het volgende punt liepen gingen we daarvoor bidden. Op woensdag ben ik met een groepje naar het Rembrandplein geweest met het schilderij van Rembrandt: De verloren zoon. We vroegen mensen of ze het schilderij kende en of ze het verhaal erachter kenden en wat dat dan betekende voor hunzelf. Hier hebben we hele bijzondere gesprekken gehad en mensen ook echt mogen bemoedigen.
Donderdag was een hele lange dag. In de middag ben ik met een groepje gaan evangeliseren in het Oosterpark door middel van het uitdelen van koffie en thee. Het liep niet echt lekker dus gingen we op een gegeven moment op een bankje zitten. Ik zag daar een grote, getinte man met rastahaar sportoefeningen doen. Mijn hart begon als een malle te slaan waardoor ik wist dat ik op die man moest afstappen. Maar hij zag er niet heel toegankelijk uit, eigenlijk was ik een beetje bang voor hem. Uiteindelijk ben ik toch op hem afgestapt samen met een klasgenoot. De man was super vriendelijk en kende God en Jezus al en probeerde ook uit te leven wat er in de Bijbel staat. Hier liet God mij stilstaan dat ik naar de buitenkant kijk en deze man beoordeeld had op zijn uiterlijk, zonder dat ik wist hoe hij van binnen is. In de avond hadden we: Big Evangelism Night. We mochten zelf kiezen op welke manier we gingen evangeliseren. In eerste instantie had ik mij aangesloten bij het team dat bloemen uit zou gaan delen. Diep van binnen dacht ik al dat dit hem niet zou gaan worden. God had al tegen mij gezegd dat ik meer uitdaging mocht gaan zoeken. Er was ook een team dat wilde gaan bidden voor mensen, hen wilde bemoediging en bidden voor genezing. Op het laatste moment heb ik mij bij hen aangesloten. Vreselijk spannend en het eerste kwartier had ik nog niemand aangesproken. Toen ben ik samen met een stafflid op pad gegaan en hebben we samen mensen aangesproken. Veel mensen stonden ervoor open en hebben we mogen bidden voor deze mensen. Achteraf gezien was het een toffe avond, er zijn (voor zover ik het kan zien) geen hele bijzondere dingen gebeurd maar voor mij was het echt een avond waarop ik uit mijn comfortzone mocht stappen. Ik mocht ervaren hoe het daarbuiten was... niet eng. Alleen de drempel overstappen is spannend en eng, maar zodra je buiten je comfortzone staat zijn er zoveel mogelijkheden om God te dienen.
Vrijdag stond in het teken van opruimen, schoonmaken en de terugweg naar Epe. Achteraf gezien was het een hele gave week waarin we God bekend mochten maken in Amsterdam. We mochten Zijn licht laten schijnen in de vaak zo donkere stad. Het was een week van uit mijn comfortzone stappen en daarin Gods aanwezigheid ervaren. Het was ook een week van teambinding; we zijn als groep dichter naar elkaar gegroeid door de vele gezellige uitjes in de avonduren voornamelijk naar de La Place op de 7ste verdieping in een bibliotheek. Maar toch vind ik het nu wel weer heerlijk om thuis op LID te zijn. Eigen, kleine en veilige omgeving, vaste dingen en mensen om mij heen die ik ken.
Fijn weekend nog voor zolang hij nog duurt!
Dan wens ik je een hele fijne tijd toe en succes met lezen :-D
Deze week was een mini outreach; we zijn deze week naar Amsterdam geweest! Jeugd met een Opdracht (JmeO) heeft ook een basis in Amsterdam. het gebouw waar ze in zitten heet: De Poort en staat tegenover Nemo en het Scheepvaartmuseum. Het is een heel groot oud gebouw met heeeeeel veeeeeeel trappen. De meiden sliepen op de bovenste verdieping (de derde) en hadden elke ochtend, middag en avond een flinke workout. En soms nog wel meer: We moesten onze deuren op slot doen en onze sleutel dan in een rek leggen bij de receptie beneden. Wanneer je dan met je vermoeide hoofd naar boven loopt om even wat uit je kamer te pakken en dan voor de deur van je kamer bedenkt dat je je sleutel vergeten bent, kun je weer helemaal naar beneden om vervolgens wéér naar boven te lopen. Gelukkig doe je dat maar 1 keer, want daarna heb ik de deur niet meer op slot gedaan. Ja... dit verhaal ging over mij :)
Het thema van deze week was evangeliseren wat zo zijn uitwerking had op de theorie en de praktische opdrachten. Ons lesrooster zag er deze week niet veel anders uit dan anders. We moesten nog steeds om 7 uur ontbijten alleen de invulling van het programma was anders. In de ochtenden hadden we les wat onderbroken werd door een pauze. En dan om 13:00 uur hadden we de lunch. In Amsterdam hadden ze een broodmaaltijd en in de avond een warme maaltijd. Dit was in het begin wel weer wennen aangezien een warme maaltijd toch net wat meer energie geeft, dus er werden flink meer boterhammen tussen de middag gegeten.
In de middaguren trokken we Amsterdam in met verschillende groepen. Iedere groep had een eigen vorm van evangeliseren. Op maandag ben ik met een whiteboard opstap gegaan. Daar schrijf je dan een stelling op en stap je daarmee op mensen af. Wij hadden deze keer bijvoorbeeld wat maakt jou gelukkig. Na het eerste gesprek ging mij "collega" even wat drinken kopen. Terwijl ik stond te wachten waren er drie mannen op een terrasje die erg geïnteresseerd waren in mijn whiteboard, dus ben ik bij hen gaan staan en heb ik de vraag aan hen gesteld. Toen ze daar antwoord op hadden gegeven zijn we in gesprek geraakt waarna ik het gesprek ook naar het geloof kon sturen. Ik denk dat ik zeker 20 tot 30 minuten met die mannen heb staan kletsen over hoe zij naar de wereld kijken en wat zij geloven. We hebben het niet alleen gehad over hen, ik mocht mijn verhaal ook delen. Ze waren nieuwsgierig naar hoe ik God dan ervaar en hadden veel vragen over hoe ik naar dingen keek. Ik vond het een bijzonder gesprek vooral omdat ik niet verwacht had dat ik alleen op mensen zou durven af te stappen (zeker niet wanneer er een dronken man bij was, deze ging na een tijdje vanzelf weg). Ik geloof ook echt dat God in dit gesprek duidelijk aanwezig was en mij hielp om vragen te beantwoorden en vragen te stellen om hen aan het denken te zetten.
Op dinsdag hadden we een prayerwalk: een gebedswandeling door Amsterdam geleid door iemand van De Poort. We gingen in tweetallen achter elkaar aanlopen en stopte op verschillende punten waar we uitleg kregen over de geschiedenis van die plek waarna we gebedspunten kregen. Als we dan naar het volgende punt liepen gingen we daarvoor bidden. Op woensdag ben ik met een groepje naar het Rembrandplein geweest met het schilderij van Rembrandt: De verloren zoon. We vroegen mensen of ze het schilderij kende en of ze het verhaal erachter kenden en wat dat dan betekende voor hunzelf. Hier hebben we hele bijzondere gesprekken gehad en mensen ook echt mogen bemoedigen.
Donderdag was een hele lange dag. In de middag ben ik met een groepje gaan evangeliseren in het Oosterpark door middel van het uitdelen van koffie en thee. Het liep niet echt lekker dus gingen we op een gegeven moment op een bankje zitten. Ik zag daar een grote, getinte man met rastahaar sportoefeningen doen. Mijn hart begon als een malle te slaan waardoor ik wist dat ik op die man moest afstappen. Maar hij zag er niet heel toegankelijk uit, eigenlijk was ik een beetje bang voor hem. Uiteindelijk ben ik toch op hem afgestapt samen met een klasgenoot. De man was super vriendelijk en kende God en Jezus al en probeerde ook uit te leven wat er in de Bijbel staat. Hier liet God mij stilstaan dat ik naar de buitenkant kijk en deze man beoordeeld had op zijn uiterlijk, zonder dat ik wist hoe hij van binnen is. In de avond hadden we: Big Evangelism Night. We mochten zelf kiezen op welke manier we gingen evangeliseren. In eerste instantie had ik mij aangesloten bij het team dat bloemen uit zou gaan delen. Diep van binnen dacht ik al dat dit hem niet zou gaan worden. God had al tegen mij gezegd dat ik meer uitdaging mocht gaan zoeken. Er was ook een team dat wilde gaan bidden voor mensen, hen wilde bemoediging en bidden voor genezing. Op het laatste moment heb ik mij bij hen aangesloten. Vreselijk spannend en het eerste kwartier had ik nog niemand aangesproken. Toen ben ik samen met een stafflid op pad gegaan en hebben we samen mensen aangesproken. Veel mensen stonden ervoor open en hebben we mogen bidden voor deze mensen. Achteraf gezien was het een toffe avond, er zijn (voor zover ik het kan zien) geen hele bijzondere dingen gebeurd maar voor mij was het echt een avond waarop ik uit mijn comfortzone mocht stappen. Ik mocht ervaren hoe het daarbuiten was... niet eng. Alleen de drempel overstappen is spannend en eng, maar zodra je buiten je comfortzone staat zijn er zoveel mogelijkheden om God te dienen.
Vrijdag stond in het teken van opruimen, schoonmaken en de terugweg naar Epe. Achteraf gezien was het een hele gave week waarin we God bekend mochten maken in Amsterdam. We mochten Zijn licht laten schijnen in de vaak zo donkere stad. Het was een week van uit mijn comfortzone stappen en daarin Gods aanwezigheid ervaren. Het was ook een week van teambinding; we zijn als groep dichter naar elkaar gegroeid door de vele gezellige uitjes in de avonduren voornamelijk naar de La Place op de 7ste verdieping in een bibliotheek. Maar toch vind ik het nu wel weer heerlijk om thuis op LID te zijn. Eigen, kleine en veilige omgeving, vaste dingen en mensen om mij heen die ik ken.
Fijn weekend nog voor zolang hij nog duurt!
-
01 November 2015 - 11:21
Cathelijn:
Lieve Esther,
Wat een prachtige week heb jij daar mogen hebben !
Ja de Heer kent al die talenten van jou en deze week heb jij je in vertrouwen daarvoor mogen open stellen. Er is weer een Goliath verslagen deze week :-)Met jouw verhaal bemoedig je ook ons weer. Waarvoor dank aan onze Vader !
Veel zegen komende week en een BIG hug,
Cathelijn
-
01 November 2015 - 13:56
Tante Riet:
Hoi hoi, lief meisje.
Wat een avontuur zeg in die grote stad. Weet wat zo leuk is: ik ken al die plekken waar je bent geweest. Dus zie ik je daar bezig. Ruim twintig jaar geleden is mijn zoon naar Amsterdam verhuisd en heb ik daar heel veel gelogeerd. Marcel (zoon) heeft mij door de jaren heen de hele stad laten zien, en dus ook 'de Poort'. Zelfs de kamers waar jullie zijn geweest de afgelopen week.
En wat een vol programma. Ik vind Amsterdam een schitterende stad, waar van alles gebeurt. Vooral denk ik dan aan de donkere kant, want er is zoveel wat in mijn ogen niet door de beugel kan. En daar tegenover staat dan het werk van heel veel christelijke organisaties die constant bezig zijn om Jezus bekend te maken. En dat jij daar een onderdeel van mag zijn. Prachtig!
Weet je Esther, mijn kleindochter van 17 groeit daar op. Zij is mijn dagelijkse zorg: dat God haar zal beschermen voor deze 'wereld'. Je mag voor haar bidden hoor.
Ik bid je Gods geweldige rijkdommen toe, zijn wijsheid en bovenal zijn heerlijke Liefde!
Grs. tante Riet.
-
01 November 2015 - 19:57
Ronald En Martine:
He lieve (schoon)zus,
Wat een week vol indrukken en ervaringen!
Wat durf jij een hoop dingen die je voorheen eerder uit de weg zou gaan!
We zijn trots op jou?
Liefs van ons -
02 November 2015 - 10:04
Linda:
Hoi Essie! Wat heb je super toffee dingen gedaan deze week. Ik ben super trots op je dat je jezelf uitdadigd om ook dingen te doen die je eigenlijk toch wel erg spannend vind.
Oh en ik mis je trouwens best wel erg :(
Liefssss xxxx -
02 November 2015 - 10:24
Tante Pien:
Lieve Essie,
Elke keer weer geniet ik van je belevenissen en met elk verhaal dat ik lees krijg ik steeds meer bewondering voor je. Ga vooral zo door!
Groetjes,
tante Pien xxx -
11 November 2015 - 12:54
Mathieu:
Hoi Esther
Een beetje laat maar het dan toch wat een indrukken heb jij opgedaan en wat super goed
allemaal van je.
heel veel goeds en gods zegen
Mathieu
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
